Hayatın Amacı

Neden yaşıyoruz? Dünyaya gözlerimizi açtık sonuçta. Veya doğru soru şu: Hayatta olduğumuz sürece vaktimizi nasıl geçirmeliyiz? Yeme içme gibi ihtiyaçlarımız var. Mutlu olmak istiyoruz. Acı çekmek istemiyoruz. Soru şu: Yapılması doğru olan şey ne?

Doğa belgesellerini izliyorum: Vahşi hayvanlar çabalamaktan asla geri durmuyorlar. 2 saniye sonra ölebilirler, ama gene de çabalıyorlar. Çabalayalım; peki ama ne için? Para kazanmak veya body yapmak için değil bence. Ruhsal, zihinsel, duygusal anlamda ilerlemek için. Bunu yaparsanız öbürleri zaten bir şekilde gelir. Sabır, cesaret, irade, dayanıklılık… Hiçbir şeyden korkmamayı ve acıdan etkilenmemeyi öğrenmek için çabalamalı insan. Bütün dinlerdeki Namaz, Oruç, Zikir gibi şeylerin amacı bu aslında. Spetsnazların eğitiminin mental kısmı da bu. Ama bir günde olmaz; yavaş yavaş, gıdım gıdım olmak zorunda bu. Henri Bergson, Rene Guenon ve Taoizm’e göre bu yolda en büyük yardımcınız ve rehberiniz kendi iç sesiniz olacaktır. Gene Taoizm’e göre önemli olan yoldur. Yani çalışın çabalayın ve varacağınız yeri önemsemeyin. Zaten çalışıp çabalamayacaksanız neden yaşıyorsunuz ki? Her gün hiç değilse önceki günden bir gıdım dahi ileride olmanın hiçbir pratik faydası yok mudur? Dünyadaki son gününüz dahi olsa vakit öldürmenin daha iyi bir yolu var mı? Sonuçta öldürmeniz gereken 86400 saniyeniz var. Söyleyin daha iyi bir yol var mı?

Dünyada sudan çıkmış balık veya kafası kesilmiş tavuk gibiyiz. Bir sürü öğreti var ve bence hepsi değerli. Zaten Nietzsche ve Hıristiyanlık gibi birbirleriyle çelişiyor gibi görünenleri dahi aslında çelişmek bir yana birbirlerini tamamlamaktadırlar; yeter ki argümanlarını iyi görün.